:(بسم الله الرحمن الرحیم))
((ولا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون))آل عمران ۱۶۹
((آنهاییکه در راه خدا کشته مى شوند، مرده ندانید بلکه زنده هستند و در نزد خدا روزى مى خورند))
با سلام و درود بر منجى عالم بشریت مهدى موعود و نایب برحقش امام خمینى و با سلام و درود بر
خانواده هاى شهداء ـ معلولین ـ مجروحین و مفقودین و اسراء و با سلام و درود به روحانیت مبارز و در خط امام.
به نام او که همه چیزم از اوست. به نام او که زندگى ام، در جهت اوست و به نام او که از اویم و زندگى و مرگم به
خاطر اوست. هیهات که ۱۶ سال از عمرم گذشت و هنوز اندر خم یک کوچه ام، زیرا که از نعمتهایى که پروردگار به من
عطا فرموده سپاسگذارى نکرده ام.
مادرم! تو مثل زینب به تربیت فرزندان خود همت گماشتى و آنها را روانه جبهه ها، کردى. بعد از شهادت من
خواهش مى کنم، اشک نریز. زیرا که امام بزرگوارمان، در سوگ فرزند گرامیش، اشک نریخت. چون مى دانست که
رضاى خدا در این امر است. و سلام مرا به پدر مهربانم و برادران و خواهر عزیزم و تمام فامیل و آشنایان و دوستان و
حزب‌الله منطقه برسان و بگو که مبادا گریه کنند و هنگامى که مرا در خاک گذاشتید، چشمانم را باز بگذارید تا کوردلان
شرق و غرب بدانند که کورکورانه به این راه نرفته ام. وصیت دیگر من این است که امام و یاران امام را تنها نگذارید و
رزمندگان اسلام را دعا کنید.
اى ملت شهیدپرور ایران! مبادا، از رفتن فرزندانتان به جبهه هاى نبرد حق علیه باطل، جلوگیرى کنید که فرداى
قیامت، نمى توانید، جواب حضرت زینب (س) را در محضر خداوند بدهید که توانست داغ ۷۲ شهید را تحمل کند.
وصیت دیگرم، به شما هواداران گروهک هاى منحرف مى گویم، که تا دیر نشده به آغوش اسلام باز گردید که
در غیر این صورت دچار خشم الهى مى شوید.
در آخر به کسى بدهکار و طلبکار نیستم. همیشه ادامه دهنده راه شهیدان باشید و سنگرهاى آنها را خالى
نگذارید تا دشمنان اسلام بر دین و شرف و مکتب ما غلبه نکنند و همیشه دعاگوى امام و رزمندگان باشید.
والسلام
امضاء احمد یوسفى مورخ ۱۲/۱۱/۶۴